Kobiety

Czas jak wiatr nieugięty
Przez pal­ce jak wo­da de­likat­nie przepływa
Miaro­wo, bez pośpiechu
Twarz jak puch lek­ki otula
Człowiek się rodzi i umiera

Każda z nas własną pisze historię
A jednak
Każda z nas dal­szy tworzy ciąg
Jed­nej, głębo­kiej jak rzeka
Ciem­nej jak noc bez­gwiez­dna i
Szczęśli­wej jak ra­dości dzień
I smut­nej jak sza­rość zaokienna
Historii…

Po­wiadają, iż to alfą jest samiec
Lecz to nam wol­ności straż przypadła
To my początek da­jemy życiu
To my tworzy­my ten świat
I ofiaru­jemy siebie
Wie­czności